จากชีวประวัติ พระสุทธิธรรมรังสีคัมภีรเมธาจารย์ ท่านอาจารย์ลี ธัมมธโร วัดอโศการาม อำเภอเมือง จังหวัดสมุทรปราการ

หน้า 102
ต่อมานึกลังเลสงสัยในเรื่องพระบรมธาตุว่าเป็นมาได้อย่างไร เพราะเรื่องเหล่านี้ไม่เคยสนใจมาตั้งแต่บวช แต่ก็ได้รับไว้จากแม่ขอมและเก็บไว้บูชา ในวันพฤหัสบดีกลางเดือน 6 ในวันนั้นได้คิดขึ้นในใจว่า พระบรมธาตุนี้ถ้าไม่ได้เห็นกับตาไม่ยอมเชื่อ เพราะจะจริงหรือไม่จริงก็ยังไม่ทราบ จึงได้ตั้งสัตยาธิษฐานนั่งสมาธิตลอดสว่าง พระธาตุทั้งหลายเหล่านี้ขอจงมาปรากฏถ้ามีความจริง ถ้าไม่เห็นปรากฏในคืนนี้ พระธาตุที่เขาถวายมาก็จะแจกจ่ายให้คนอื่นไปให้หมด ในคืนวันนั้นได้นั่งอดนอนอยู่ตลอดรุ่ง เวลาประมาณ 04.00 น. ได้เกิดความรู้สึกขึ้นในใจ มีแสงสว่างแดงๆลอยวูบวาบไปตรงที่ตั้งพานบูชา พอดีรุ่งสว่างก็ได้ปรากฏพระธาตุต่างๆมีอยู่ทุกภาชนะสถานที่นั้นนับตั้งแต่เวลาย่ำค่ำจนกระทั่งสว่าง ได้ใส่กุญแจปิดมิดไม่มีใครสามารถเข้าไปได้เลย ตัวเราเองก็ไม่ได้เข้าไปอยู่ในที่นั้น ฉะนั้นจึงเป็นของแปลกใจขึ้นเป็นครั้งแรกในชีวิต ก็รีบเก็บพระธาตุเหล่านั้น ห่อใส่สำลีห่อใสผอบติดตัวไว้ นับได้จำนวนดังนี้ คือ พระสารีบุตร 3 องค์ พระฉิมพลี 3 องค์ พระโมคคัลลาน์ 2 องค์ พระบรมธาตุ 7 องค์ เป็นสีแก้วผลึก สีดำ สีดำเจือเหลืองแก่ แต่ที่แม่ขอมเคยเอามาถวายไว้นั้นเป็นสีมุกดาหาร จึงได้ถือติดตัวไปภาคเหนือด้วย

หน้า 114
พอไปถึงจังหวัดอุบลราชธานีแล้ว ก็ได้ไปทำพิธีฉลองสมโภชพร้อมทั้งฝังศิลาฤกษ์ตึกมหาเถระที่จะสร้างขึ้นในวัดสุปัฏฯ อยู่มาคืนหนึ่ง ได้มีปรากฏการณ์ขึ้นในเวลาประมาณ 4 ทุ่มเศษ กำลังนั่งสมาธิอยู่ในโบสถ์ เวลานั่งหลับตาได้บังเกิดแสงวาบๆ ขึ้นเหมือนแสงนีออน เปิดๆดับๆ ต่างคนต่างพากันลืมตาขึ้น ก็ปรากฏว่ามีคนเก็บพระบรมธาตุได้ 2-3 คน พอดึกเข้าก็มีปริมาณมากเข้าทุกที

หน้า 132
ถ้าการฉลองสมโภช 25 พุทธศตวรรษจะสำเร็จ ขออัญเชิญพระบรมธาตุให้เสด็จมาเพิ่มเติมอีก จะเสด็จมาจากไหนก็ตามพอรุ่งสว่างก็ได้พระบรมธาตุประมาณ 10 องค์ เล็กๆเหมือนพลอยสีแดงปนอยู่ด้วย

หน้า 135
วันหนึ่งเกิดนิมิตแปลกประหลาด คืนวันหนึ่งเงียบสงัด กำลังนั่งพิมพ์พระพุทธรูปอยู่มีพระบรมธาตุองค์หนึ่งได้เสด็จมาบนเตียงนอน มีลักษณะคล้ายรูปใบโพธิ์ที่กำลังพิมพ์อยู่

หลวงปู่พุธ ฐานิโย

พระธาตุเสด็จมานี่ ถ้าใครไม่เจอไม่ยักกะเชื่อ หลวงพ่อไปเทศน์ที่โรงพยาบาลวิชัยยุทธ พอเทศน์จบแล้ว เขาเอากัณฑ์เทศน์มาถวาย ผู้อำนวยการบอกว่า อุ๊ย พระธาตุเสด็จ มองไปผ้าขาวที่เขาปูไว้ขาวโพลงเป็นแห่งๆ หลวงพ่อทักเขาว่า คุณเอามาโปรยไว้หรือเปล่า มันเป็นไปได้อย่างไร ตอนไปนั่งทีแรกมองดูแล้วก็ไม่มีอะไร พอเทศน์จบแล้ว พระธาตุมากันเต็มเลย คนแย่งกันเก็บ จึงได้แน่ใจว่า อ้อ ที่เขาว่าพระธาตุเสด็จมาหาเขานี่มันจริง สิ่งที่มาเองนี่เป็นอะไรก็ได้ เราจะรู้ว่าเป็นอะไรหรือไม่เป็นอะไรก็เก็บไว้ มันเป็นของแปลก

หนังสือฐานิยัตเถรวัตถุ หน้า 322

หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ ถามตอบระหว่างคุณธนกร สุริยนต์ กับหลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

เกี่ยวกับพระธาตุเป็นที่แปลกอยู่ว่า เส้นผมของหลวงปู่หลวงพ่อในสายกรรมฐานที่สิ้นไปแล้ว ลูกศิษย์ได้เก็บเอาไว้บูชา ต่อมาค่อยๆรวมตัวจับกันเป็นก้อนเท่าเม็ดพุทรา จากนั้นจะกลายเป็นพระธาตุได้ไหมครับ

หลวงปู่ - เป็นไปได้ของหลวงปู่หลุยก็ได้มีลูกศิษย์บางคนเก็บไว้ ต่อมาได้รวมตัวเป็นก้อนกลม แล้วอีกระยะหนึ่งถึงค่อยแปรเป็นพระธาตุ อย่างของพระอาจารย์จวน ส่วนใดที่เป็นพระธาตุแล้ว คุณสุรีพันธ์ก็เอาใส่ผอบไว้ แล้วตั้งเรียงเอาไว้บูชา ส่วนที่ยังไม่เป็นก็เอาใส่ขวดโหลไว้ บัดนี้กระดูกที่เป็นผงนั้นก็ได้ค่อยรวมตัวกันเป็นก้อนเท่าเม็ดพุทราเท่ากันหมดทั้งขวดโหลเลย เราเห็นดังนั้นก็เลยเชื่อว่าเป็นได้จริงอย่างนั้น แต่ที่มาเห็นเป็นแก้วอยู่ในผอบในที่ต่างๆ เราก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะเอาแก้วอะไรที่ไหนมาใส่ไว้ ทีแรกก็ไม่ค่อยเชื่อ แต่พอมาเห็นที่ขวดโหลใหญ่จึงเชื่อมั่นว่าเป็นไปไม่ได้ เถ้ากระดูกเหล่านั้นจะค่อยเกาะยึดแน่นกันเป็นก้อนกลมเช่นเดียวกับเส้นผม

ที่เป็นชาวบ้านธรรมดาก็มีแปลกอยู่เหมือนกัน บางคนเมื่อมีชีวิตอยู่ เขาก็ถือศีลภาวนาทำบุญตามปกติ แต่พอตายไปเมื่อเผาไปแล้ว ปรากฏว่ากระดูกบางส่วนได้กลายเป็นแก้ว บางคนก็คล้ายกับว่ามีทองมาหุ้ม มีสีทองแวว คงเป็นเพราะมีศีลบริสุทธิ์บริบูรณ์ แต่ในตำราไม่ได้บอกไว้ว่า บุคคลระดับใด ซึ่งอาจเป็นอริยะบุคคลแล้ว เวลาตายไปกระดูกจะกลายเป็นพระธาตุ อาตมาก็ไม่กล้ายืนยัน กล้ายืนยันเฉพาะของพระพุทธเจ้า

ในสมัยนี้ก็พอมีหลักฐานยืนยันได้ว่ากระดูกของพระสาวกแปรเป็นพระธาตุได้ อย่างของหลวงปู่มั่นก็ใสเป็นแก้ว ของหลวงปู่พรหมก็จะมีสีกลมดำเป็นนิล ของหลวงปู่ขาวจะเหมือนพลอยใส ของหลวงปู่แหวนดูเหมือนจะกลายเป็นแก้วใสเร็วกว่ารูปอื่น ของหลวงปู่สามก็แปรเป็นพระธาตุเหมือนกัน แต่แปลกว่าไม่ได้แปรทั้งหมด คงแปรเฉพาะส่วนที่ลูกศิษย์ใกล้ชิดเก็บไว้เท่านั้น ส่วนใหญ่ยังไม่ได้แปรเป็นพระธาตุ

ของหลวงปู่ตื้อก็เป็นพระธาตุของท่านนี้มีลูกศิษย์คนหนึ่งได้ไปงานเผาศพท่าน แล้วได้เก็บเอาผงเถ้าถ่านจากเมรุที่เผาเป็นชิ้นเล็กๆมาใส่ในตลับยาหม่องเอาสำลีรองไว้ ต่อมาอีกประมาณหนึ่งปี ผงถ่านเหล่านั้นจับตัวเป็นก้อนเล็กๆ หลายก้อน อีกระยะหนึ่งจึงได้กลายเป็นพระธาตุแต่ไม่ใส เป็นสีน้ำตาล อาจเพราะรวมจากผงเถ้าหลายอย่าง กระดูกบ้าง ไม้บ้าง พระธาตุเหล่านี้บางรูปก็ปาฏิหาริย์แยกออกได้เองก็มีมาก เป็นเรื่องของการอธิษฐาน และความเชื่อมั่น.............

หมายเหตุ/// หลวงปู่เหรียญได้พระธาตุชุดนี้ของหลวงปู่ตื้อไว้บูชา ท่านพกติดย่ามของท่านตลอกเวลาไม่ว่าเวลาท่านจะเดินทางไปไหนก็ตามที ท่านเล่าว่า วันดีคืนดี พระธาตุก็แยกเป็นสององค์ และบางวันก็กลับมารวมกันเหมือนเดิม เป็นอยู่อย่างนี้ปกติ

หนังสือทิพย์ เล่ม49 หน้า69